|     |     |  
 
         
   
 

MƏMMƏD ARAZLI GÜNLƏRİM
GÜLXANIM FƏTƏLİ QIZI

SƏNƏTDƏ SON MƏNZİL OLMUR
PUBLİSİSTİK YAZILAR VƏ MÜSAHİBƏLƏR

MƏN ÖZÜM BİLİRƏM NƏÇİYƏM NƏYƏM
HAQQINDA YAZILMIŞ MƏQALƏLƏR
 
BİR  İNSANA  İNAMIMI  İTİRDİM

Ağ yol idi... ikimiz bir qaraltı
Nağıl kimi: işıq yandı, it hürdü...
Yarı yolda qədəmləri daraldı,
Yarı yolda inamımı itirdim.

A yalquzaq, tək deyilsən bu dəfə
Sizin olsun - bizim olmaz bu cığır.
İkiliyi yarıtmadı bu səfər,
Görək indi tənhalıqdan nə çıxır.

Elə bildim göy meşələr axnadı,
Ağ bulaqlar bir də nə vaxt durula...
Bu gün uçan quşlara da baxmadım,
"Məni görüb qanadları qırılar"...

Çox yaxşılar yamanlaşdı gözümdə,
Çox vədələr dumanlaşdı gözümdə,
Düz əhd-ilqar yarğanlaşdı gözümdə,
Bir insana inamımı itirdim.

Elə bildim küsdürmüşəm səhəri,
Dan yerini kilidlədim dan üzü.
Qara yelkən, qanadını çək bəri,
Bu dəryanın dalğasında dağ üzür.

Ümid yolu köhnə yoldu, bilirəm,
Ayaq geri, göz irəli səslədi.
Dönüşünə ümid yoxdu, bilirəm,
Ancaq yenə ümidimi kəsmədim.

Bir ömürdən bir-ikicə yaz qalıb,
Öz qorumdan öz tayamdı od alan.
Mənim kimi uduzanlar az qalıb,
Özgə bəxti haqlamasın o talan.

Yamaq tutan qəlbə bölük deyərlər,
Dostdan gələn dərdə "böyük"- deyərlər
Belə dosta İsmi Dönük deyərlər,
Bir insana inamımı itirdim.

Pitsunda, 7 sentyabr, 1981

 
Bizim Nizami yaşlı ağsaqqal, müdrik poeziyamız, eyni zamanda, həmişə gənclik həvəsli, gənclik ehtiraslı olub.
Əsl sənət «söz oxuna meylli» deyil
Başqa cür desək,  sənətkar insan  da dağlar kimidir.
Şair doğmalığı, şair yadlığı!
Təbiət arxayın idi, toxtaq idi. Ancaq zaman elə zaman idi ki,
Uzun müddət xatirə yazmağı xoşlamamışam. Elə indi də xoşlamıram.
Niyyətimiz haradır, Mənzilimiz?...
Ucalıq, mərdlik və dostluq poeziyası



free counters
Copyright© 2009 Saytı hazırladılar:
İdeya: İradə Tuncay
Dizayner: Nizami Allahyarov
Operatorlar: Mehriban Cəfərova, Gülər İsmayılova, Vüsalə Babayeva
Korrektor: Şamxal Şəbiyev
Site by: azDesign.ws