ULAMA!
Zülmət gecələrdə hürürsən, yetər!
Hər daşı qurd-quldur görürsən, yetər!
Bu aydın axşamdan nədir gileyin?
Sümüyün bir qazan,
Yalın bir ləyən.
Köpəyin yanında: burnu söykəli...
Yoxsa xəyalında bir it heykəli...
Quyruq bulayanda adam kimisən,
Ayaq gəmirəndə it qızı itsən.
Həyətdə hürməkmi xoşuna gəlmir?
Nə fərqi - yüksəkdə,
Ya alçaqda hür?!
İtlikdən çıxmazsan, ulama bir gün -
Görək nə alırsan susmağın üçün.
Hürməyin peşədir,
Ulamağın yox,
Ulama, qancıq!
1980
|
|
