ÜRƏYİMƏ
Nə köhləndin! Nə mənzillər kəsəcəkdin! Sürüb daşa, yordum səni! Nə çiçəkdin, nə sinələr gəzəcəkdin! Qönçə-qönçə yoldum səni! Söz süfrəmdin, Ayaqlara palaz kimi atdım səni! Bir qədəhə dəyməyənlər sağlığına Qədəh kimi tutdum səni! Nə çay idin! Gülşənlərə axmalıykən, Selablara sovdum səni. Bir ildırım sürətilə yaşamağa Yerli-yersiz qovdum səni, qovdum səni... Bir ümmandın, dəniz-dəniz satdı, ürək, əlim səni. Həkimlərdən, dərmanlardan İndi gərək Damla-damla alım səni... 1973
|
|