ÖLÜM MƏNİ NİŞAN ALIR...
Ölüm məni nişan alır, Gündə neçə dəfə. Bir nakamın, Bir bikəsin Ömründə neçə dəfə. Ölüm məni nişan alır, Vədəsiz tökülən yarpaq görəndə, Atasız doğulan uşaq görəndə. Tənqid qələmində qurum olanda, Qəbul zallarında- “Rəis məşğuldur”-- Yalanı qrim olanda. Ölüm məni nişan alır, Təbrik çələngində Təmənna varsa. Alqış ahəngində Eyham eşitdirən bir məna varsa... Görünür, məni Öldürən qədər də Yaşadan var! Yoxsa, bu qədər ölüm olar?...
1967.
|
|