İNSAN
Mən getsəm dünyada uçrum yaranar, Toyda da, yasda da görünər yerim. Yay da bir ah çəkər, payız da yanar, Qışda da, yazda da görünər yerim.
Mən getsəm, saç yolub dağların çəni Ağlayar bir ana, bir bacı kimi. Təbiət düşünər, düşünər məni Bir fiqur itirən şahmatçı kimi...
1964
|
|