SƏNİ BİR DƏ SEYR EDİM...
Kiçikdim o zaman, kiçikdim hələ,
Doğma kəndimizdən ayrılanda mən.
Mehriban bir ana məhəbbətilə
Məni qucağına almadınmı sən,
Kiçik kəndimizdən ayrılanda mən?!
Küləkli keçsə də çoxu günlərin,
Qəlbimə əsmədi soyuq küləklər.
Sabahı düşünüb, duyduqca dərin
Ruha qanad verdi şirin diləklər.
Qəlbimə əsmədi soyuq küləklər.
Təhsil illərini saldıqca yola,
Həmdəmim yüksəliş, səadət oldu.
Bəzən də sahildə getdim xəyala,
Xəzər ürəyimdə şeriyyət oldu,
Həmdəmim yüksəliş, səadət oldu.
Dedim, nə böyükmüş insan hünəri,
Süzdükcə buruqlar meşəsini mən.
Bizim göy dağların sıx meşələri
Durdu gözlərimin önündə bəzən,
Süzdükcə buruqlar meşəsini mən.
Bəlkə hər qarışın tanışdır mənə,
Bəlkə hər küçəndə ləpirlərim var!
Şerə sığışmayan əzəmətinə
Hələ yazılmamış sətirlərim var,
Bəlkə hər küçəndə ləpirlərim var.
Neçə imtahandan çıxmışam səndə,
Həyat göstərəcək son imtahanı.
Əzəldən duymuşam bunu sinəndə,
Hələ qabaqdadır hünər meydanı,
Həyat göstərəcək son imtahanı.
Gedirəm həyatın imtahanına,
Öpüm torpağından inamla gedim!
Gəl, ey doğma Bakı, müqəddəs ana,
Hüsnünü seyr edim, bir də seyr edim,
Öpüm torpağından inamla gedim!
1954.
|
|
